Twijfelkont

38+4

Ja, deze baby lijkt op mij!!! Nou ja, of ik daar zo blij mee moet zijn? Kijk, Elin is een kindje van d'r vader: komt altijd te laat. Dus dat zij 10 dagen later geboren zou worden dan dat was uitgerekend, daar had ik vrede mee (achteraf dan, want het oneindig wachten tot de stomme loze krampjes doorzetten tot een echte bevalling is ook niet echt heel fijn)
Maar dat dit kindje dus op mij lijkt. Ik ben een echte twijfelkont. Rode sokken, witte sokken? Spijkerbroek, of een rok? Open schoenen, of dichte schoenen? Chocoladepasta op mijn brood of kaas? (meestal pasta op mijn brood en kaas in de hand, maar dit terzijde)

Donderdag had ik dus een afspraak met de verloskundige. Die avond ervoor 2 druppels bloed verloren. Donderdagavond was het wat aan het rommelen geweest en ik kreeg de slaap pas om half 2 te pakken, omdat ik steeds krampjes kreeg (elke 5 minuten --> zou het??)

Vrijdag: slijmprop verloren. Gatver, wat een vies gevoel en gezicht. Hij is eigenlijk best klein, 1cm2 veel groter zal het niet geweest zijn. (zou het dan nu?) Even snel nog naar de winkel. Ik wou al heel lang een klein plantje op de babykamer hebben en ach een leuk fotolijstje konden we ook wel gebruiken. Elin was op de opvang. Dus ik kon mijn gang gaan. Ook nog wat leuke kleertjes voor mini en maxi uk gekocht. Ik was er klaar voor.

Thuis gekomen; hey, nog meer slijm? Oh shit, ik loop leeg! Bah, bah, bah! Het leek wel alsof een bakje gekleurde gelatine was uitgevallen! Snel even douchen. Het bleef maar komen. Ruud opgebeld. "Ik denk ook wel wat krampjes te hebben, kun je niet wat eerder naar huis komen, dan haal ik nu Elin op en mocht het beginnen dan ben je er zo'' Ruud kwam 15 min eerder thuis. Maar wel fijn om hem in de buurt te hebben.

Ik nog even met de hond gaan lopen, in beweging blijven schijnt te helpen! Optimistich als ik was!

Zaterdag. De dag dat ik niet mocht bevallen van een vriendin van mij. Haar dochtertje was die dag jarig en dan zouden we niet meer bij elkaar op de kinderverjaardagen kunnen komen. Tja zit wat in! Zondag kwam ook al niet goed uit, want schoonvaders was jarig... En niet op de verjaardag van opa kunnen komen is ook niet leuk...

Zondagavond; ik had nog steeds bloedverlies en verloor ook nog steeds slijm. Elke avond flink wat krampen gehad en tijdens The Davinci Code kwamen ze toch echt om de 5 minuten. En ze werden sterker en sterker en sommige moest ik wegpuffen.
Auw, ze deden soms zelfs pijn! Hey, zou het nu echt??? Ik kon het nog wel hebben, dus het echte, echte werk was het nog niet (altijd fijn om al ervaring te hebben!)

2uur lang elke 4-5 minuten krampen (ik durf het geen weeen te noemen) te hebben, besloten we om nog 15 minuten te wachten en dan te bellen naar de vk. Dit was dan nog mooi voor de nacht en kon zij nog even slapen en wij ons hopelijk opmaken op een pijnlijke nacht.

15 minuten later: NIETS! Noppes, nada! Alles op! Al klaar (zoals Elin dat zo mooi kan zeggen) Ruud vroeg nog: uhm voel je nog iets, de laatste was 15 minuten geleden? Shit! het is opgehouden! Dat kan toch niet?? Net nu de film afgelopen was, waren ook de krampen gestopt...

We hadden de vk maar een sms op haar privenummer gestuurd, Ruud kent haar nog van vroeger en we wisten dat ze die avond en nacht dienst had. Na wat heen en weer smsen ben ik maar naar boven gegaan. Helemaal teleurgesteld in mezelf. Kan ik wel bevallen? De vorige keer werd het ook pas heftig nadat de vliezen geprikt waren en ik al 24 uur krampen had gehad en eigenlijk total loss was...

Met Ruud afgesproken (hij was ook zichtbaar teleurgesteld) dat we maar zouden gaan slapen.

Vanmorgen onder de douche. Goh baby, je bent wel een twijfelkontje he? Kom je wel, kom je niet? Je houdt ons goed in spanning. Goh je lijkt wel op mij! Toen ik dat besefte, en ik nog steeds bloed verloor had ik me voorgenomen om de vk maar even te bellen. Ik zag het even niet meer zitten om zo nog 3 weken rond te lopen. Zou het? Zou het niet? Komt ie nu? Komt ie niet? Is dit het? Of toch niet? Zet het door? Of ook niet?

Ik verlies niet graag de controle en voor mijn gevoel was ik dat wel aan het doen. Tijd voor actie. Ik wou weten waar ik aan toe was en wat de opties zijn. De vk van vroeger kwam langs en deed inwendig onderzoek. Resultaat: half verweekte baarmoedermond en ruim 1 cm ontsluiting. Ze wou me nog niet strippen omdat ik twijfelde en omdat ze er in 6 uur al 4 bevallingen op had zitten. Ik mag morgen bellen als ik vannavond weer aan het rommelen ben gegaan, als ik dan wel gestript wil worden. Maar mag ook woensdag (was beter uitkomt, omdat Elin dan op de opvang is) of donderdag als ik toch controle heb. Ik denk dat ik maar voor donderdag kies. Dat komt beter uit.

Nu maar kijken of onze twijfelkont het met me eens is en of hij/zij zich door de vingers van de verloskundige genoeg laat afschrikken om het warme water te willen verlaten en zich in onze armen te storten. Ik heb nu nog 3 dagen om mini uk om te praten. Hopelijk lukt het!